Brief

Vroeger was alles beter! Echt waar. Het is mode om daar vraagtekens bij te zetten en op te noemen wat er voorheen allemaal slechter was om maar niet voor ouderwets versleten te worden. Maar echt, neem ‘t maar aan, vroeger was misschien niet álles beter, maar toch heel veel wél. Want vroeger schreven we nog brieven naar elkaar. Tegenwoordig mailen we, maar al die mail verdwijnt geruisloos in het oppervlakkige internet-putje. Nee, dan een brief… Het begon al met een mooie postzegel en als je ‘m dan omdraaide, las je van wie hij afkomstig was en maakte hem snel open. Spannend was dat en vaak waren het tijdsdocumenten die je bewaarde. Niet om ze terug te lezen, maar voor het archief van je bestaan. Jack’s vrouw schreef in de tijd dat ze nog reisde veel brieven naar huis. Die zijn laatst in een onverschillig bui weggegooid door haar ouders. Zoiets hakt erin, alsof er een stukje van jezelf wordt weggegooid.
Vorige week kreeg Jack nog een brief als reaktie op de column van enkele weken geleden over meneer Knaap, zijn lievelingsonderwijzer op de lagere school. Mevrouw E.M. Spaan uit Alkmaar schreef dat ze blij was zijn naam weer eens te zien staan. En vervolgens legde ze uit waarom meneer Knaap zo’n fijn mens was geweest. Enfin… Ook schreef ze dat meneer Knaap in de oorlog elke week bij hen langs kwam op de boerderij en dan met een tas vol etenswaren huiswaarts keerde, maar op de Friesebrug kon worden opgewacht door de Landwacht, die de inhoud van je tas confisqueerde. Dat kan een brief je dus allemaal laten weten en met veel meer nadruk dan mail. Want toen hij het las en herlas zag hij het voor zich. De Friesebrug, waar hij alle dagen langs of overheen gaat… En daar staan dan mensen in uniform die je tegen kunnen houden en je boodschappen inpikken. Toegegeven, daarin was vroeger niet beter dan nu. Maar dat zijn we vergeten of het is ons nooit verteld. Bij deze dan…
Mevrouw Spaan bedankt voor uw briefje. Wie schrijft die blijft.