Van toen en NU 1

Het had een dag moeten worden als alle andere… Hij was opgestaan, weer net iets te laat natuurlijk, en begon in het tegenover de slaapkamer liggende toilet aan een lange, luidruchtige plas. Nog half dizzy keek hij, zijn evenwicht zoekend op hiel en tenen, z’n straal na die schuimend in de pot verdween. Na afloop kneep hij z’n ding routineus en grondig uit omdat hij er een hekel aan had later nog een druppel ochtendwater langs zijn been naar beneden te voelen glijden. Jawel, het klimmen der jaren en de ongemakken daarvan…
Voorzichtig probeerde hij zijnn dag in kaart te brengen; eerst een kopje koffie met een stuk van de krant om wakker te worden. Welk stuk van de krant was afhankelijk van het leestempo van zijn vrouw die altijd eerder op was en dus als eerste bij de krant en dan als een capo over de katernen heerste.
Beneden hoorde hij het mobieltje van zijn dochter afgaan met het melodietje dat het eerste uur van de dag in zijn hoofd zou blijven hangen. Er werd gebeld met vriendinnen over wie straks wie komt ophalen bij het naar school gaan. Hij was op latere leeftijd nog een keer vader geworden en hoewel hij z’n dochter als een geschenk van onze Hemelse Vader Himself beschouwde, had hij moeite met de moderne tijden die via haar als metershoge oceaangolven zijn simpele bestaan binnenrolden en stuksloegen op zijn aversie tegen electronica in het algemeen en de dorre taal van haar gebruiksaanwijzing in het bijzonder. Msn-en en sms-en waren bezigheden die hij voortdurend verhaspelde en waarvan hij diep weg vond dat ons alfabet zich daar niet voor zou moeten lenen. Wrokkig stelde hij vast dat hij zijn dochter dreigde kwijt te raken op de electronische snelweg; hij aarzelend bij elke afslag, zij plankgas en gretig op weg naar d’r toekomst. Hij had haar als moderne betrokken vader geboren zien worden en hem was bij die gelegenheid aangeboden haar navelstreng door te knippen, wat hij toen van de hand gewezen had met de woorden: ‘Zeg, ik open geen winkelcentrum’. Nu had hij spijt van die weigering omdat het hem voorkwam alsof die lieve schat compleet met snoer en stekker ter wereld was gekomen en dat hij toen verzuimd had die aansluiting zo kort af te knippen dat er geen stekker meer aangezet kon worden.