Prachtig & Prut

Tijd: Maandagmorgen 9.45.
Plaats: Het terras van de Notabeel aan het Waagplein van onze Geliefde Stad.
Uitzicht: De bouwwerkzaamheden van het appartementencomplex aan de Voordam.
Daar zittend op die plek dringt de vraag zich op, wordt een mens vrolijk van dat uitzicht? Antwoord: niet echt.
Zonder in herhaling te vervallen (het onderwerp ligt hem na aan ‘t hart) zou hij hier willen beschrijven hoe hijzelf dit uitzicht zou inkleuren. Daar gaan we: aan de linkerkant, daar waar nu het tuttige Oilily-gebouw staat, zou hij hebben gekozen voor helemaal GEEN bebouwing. Wat hem betreft zou daar nu een mooie muziektent hebben gestaan. Aan een plein waar zoveel aktiviteiten plaatsvinden, zou dat niet hebben misstaan.
Over de bebouwing aan de Voordam is veel te doen geweest. Er is naar iedereen geluisterd met als gevolg een saai compromis. Het kan nog enigszins meevallen, maar hij vreest het ergste. Zou het uitzicht vanuit zijn terrasstoel niet veel vrolijkmakender zijn geweest als op die plek was gebouwd naar een spraakmakend ontwerp, een gebouw met allure dat zich zou hebben kunnen meten met bebouwing in steden als Apeldoorn, Zwolle of Utrecht. Iets waarvoor mensen naast de kaasshow ook naar Alkmaar zouden willen komen…
Maar nee, we kiezen met z’n allen steevast een stadsbestuur dat liever op de centjes let en met projectontwikkelaars in zee gaat die nu eenmaal altijd (dat is ze niet kwalijk te nemen) een budget hebben waaraan ze zich graag houden en waardoor er steeds meer van hetzelfde gebouwd wordt in onze historische binnenstad. Dat betekent uiteraard niet dat we terug moeten naar de tijd van de pittoreske geveltjes. Wel naar bebouwing die nu misschien gewaagd(!), maar over honderd jaar ook historisch zal zijn…
Soms gaat ‘t goed, zoals de verbouwing van de oude Vondelschool. Ernaast staat dan weer van die lullige nieuwbouw. Prachtig & Prut, naast elkaar.