Oekraïne

Zijn dochter troonde hem mee naar een klein OekraÏens eethuis aan de Stationsweg 14,1815 CC in Alkmaar, het vroegere ‘Moddervrouwtje.’ Heet nu BORSCHT. Daar begonnen ze met soep van bietjes met een bakje zure room ernaast. Met vlees? werd er ook bij gevraagd.
Voor de veganisten onder ons is er dus ook een vleesloze versie. ‘Elk gezin heeft zo z’n eigen versie van borscht’, wist zijn dochter te vertellen: de bietjes zijn op veel manieren te verwerken en ook het vlees is een toevoeging die veel vrijheid geeft. Zelf is ze door haar baas een keer naar dit eethuis meegenomen. Nu was haar ‘papsel’ aan de beurt om er kennis mee te maken, wetende dat die braaf een stukje schrijft over de wijn- en spijscombinaties daar. Overigens, afhalen kan ook.
Toen ze nog klein was noemde ze hem altijd ‘papsel’ en dit is uitgegroeid tot een running gag. Elke familie heeft zo z’n eigen vocabulaire, waar een buitenstaander niets van snapt. Zo heet de andere huiskamer bij ons nog altijd ‘de-naast’. Zo omschreven door haar kinderbrein Maar dit terzijde.
Naast de borscht is er een warm broodje, gevuld met dezelfde zure room. Het broodje was nogal vet. In de Oekraïense keuken kijken ze niet op van een beetje vet meer of minder, mogelijk heeft dit met het koudere klimaat te maken. Hoe dan ook, verschil moet er zijn nietwaar.
Omdat we grote trek hadden bestelden we nog een portie Oekraïense ravioli gevuld met kip.
Dit keer dronken ze geen wijn. We weten trouwens niet of er wijn uit Oekraïne komt, wel uit Georgiē. En dat ligt treurig genoeg voor hen tegen Rusland aan.
Meestal komt daar de wijn uit de regio. Om bekende redenen is Krim-wijn momenteel even niet verkrijgbaar. De Oosteuropese en zeker de Georgische wijnen zijn vaak zoet en ongeschikt voor bij het eten. Althans in onze optiek. Met Dry Januari in gedachten dronken ze er een soort limonade van rode bessen bij. Hadden ze toch iets met bessen- fris en fruitig en vooral lekker koel. Geen klagen.