Nog steeds niks

Jack deed nog steeds niks. D.w.z. hij liep met zijn kopje koffie in de hand door de tuindeuren naar buiten, stak het grind over, bij het trapje naar beneden deed hij zijn schoenen uit en liep door het vochtige gras en langs de verse molshopen naar de hangmat.
Voor ‘stadse-voeten’ is het een opluchting, een sensatie bijna, om bloot door het gras te lopen. Thuis, op zijn dakterras, omgeven door dakpannen en ramen, droomt hij daar wel eens van; van een uitzicht met bomen, wilde wolken en grasland waar je voetstappen een spoor trekken in de dauw en de hondekak niet tussen je tenen omhoog pruttelt.
Zonder natuur vervreemt een mens van zichzelf, dacht hij liggend in zijn hangmat. Dat was geen spectaculaire gedachte, maar vandaag had hij geen zin in spectaculaire gedachtes. Met kleine nipjes genoot hij van zijn koffie. Over de rand van het kopje keek hij naar de ruisende rivier die, nu het water lager stond dan in het begin van hun verblijf, in plaats van één grote, nu twee kleine watervalletjes produceerde waardoor het kabbelen en ruisen in stereo klonk. In de bocht van de rivier liet een treurwilg zijn slappe takken over een donker stukje water hangen. Daar stond de stroom bijna stil om dan ineens te versnellen en over de rotsen te klateren. Het struweel was vol getwinkelier en in de hoge bomen hoorde hij houtduiven koeren. Hij dwong zichzelf goed te kijken, aangespoord door zijn 10-jarige dochter die hem een stukje uit haar dagboek had voorgelezen en wat hij gevraagd had te mogen overschrijven. Hier volgt de integrale tekst:
De Franse mevrouw lied ons het huis zien en we waren met z’n 5-en. We hadden een helen mooie tuin en in die tuin zag ik twee salamanders en er waren ook paddestoelen en groten libelles en die hadden blauwen strepen op hun vleugels en ik had ook met Elaine en papa een weggetje gefonde, een heel eng weggetje en er was ook een brugje, je kon je alleen maar aan één leuning vasthoude. Onderweg zag ik een konijn, hij reesde zo voorbij en pappa en Elaine zagen hem niet. Waarom zie ik nou alles en Joep en Elaine en mamma en pappa niet?