Melkpad (slot)

Vorige week ging ‘t over het Melkpad te Zuid Scharwoude, jongens en meisjes. Daar gaan we nogmaals…
Naar goed Langedijks gebruik bevond de wc zich boven de sloot achter het huis. Moest je nodig, dan diende je dus -zeker in de winter- je jas aan te doen. Rechtsaf de deur uit (‘Vergeet Je Sjaal Niet !!!’), om het huis heen en daar in een hoek bevond zich het schijthuis, nog met zo’n origineel open hartje in de deur. Voor zo’n deur geeft men tegenwoordig in een geinige decoratiewinkel toch al gauw twee euro-meier, omdat-ie zo leuk staat in de tuin met een paar mediterrane bloempotten er tegenaan geschroefd.
Kleine Jack hoefde ‘s avonds gelukkig niet alleen naar de plee. Nog maar drie turven hoog ging er steeds iemand (meestal zijn vader of zijn zuster) met hem mee omdat-ie best wel bang was in het donker. Die begeleider stond dan in de kou voor de deur te kleumen. ‘Ben je nou-es klaar’, klonk het steeds ongeduldiger.
Het onverkwikkelijkste van dit alles wil hij jullie niet onthouden. Kun je daar niet tegen, stop dan nu liever met lezen en dus geen geklaag achteraf… Na verloop van tijd hoopten de keutels onder je achterwerk zich op zodat het puntje van die berg poep tegen je billen kietelde. Vooral bij langdurige vorst, waardoor zijn vader die ingevroren stapel stront niet kon doorsteken met de ‘kloet’. Pas bij dooi lukte dat weer en voor korte tijd dreef de sloot vol geurige faecalieën. Maar troost; dat ging niet alleen bij hun gezin op die manier. Nee, voor het hele Melkpad was de dooi ingetreden…
Degenen die inmiddels niet zijn afgehaakt wil hij ook het nu volgende ongemak niet onthouden. De bril of zitting van deze ‘troon’ bestond uit drie houten delen die ooit met mes-en-groef één enkel geheel vormden. In de loop van het intensieve gebruik was dit hout spiegelglad gesleten en gaan krimpen. De delen zaten nu los en als een stevige storm het schijthuis deed schudden, kon het gebeuren dat je velletje tussen die bewegende delen kwam en dat deed geniepig zeer…
Ja, jongens en meisjes, dit alles is nog maar 50 jaar geleden en waar gebeurd. Als je het niet gelooft, vraag maar na bij je opa of oma?