Lintje

LIEVE KONINGIN,
Ik zou graag onder uw aandacht brengen dat u mij laatst bij het uitdelen van de lintjes heeft overgeslagen. U moet mij zijn vergeten, want als ik het lijstje gedecoreerden nakijk staan er allemaal mensen op die zich net als ik lange tijd verdienstelijk maakten voor de samenleving. Zo schrijf ik nu alweer tweeeneenhalf jaar heel trouw deze column waar de mensen op woensdag een pleziertje aan beleven. Toegegeven, het is een gratis blaadje waar niemand om vraagt, maar toch heeft het wel degelijk een funktie in het Alkmaarse.
Ook drijf ik al jaren achtereen een wijnwinkel waarmee ik de mensen voorzie van originele wijnen voor een redelijke prijs. Laatst zag ik u in de supermarkt uw winkelwagentje volladen met kruidenierswijnen. Als wij dat allemaal zouden doen, dan wordt dit land straks geregeerd door het grootwinkelbedrijf en kan het gebeuren dat ook uw toko, dat prachtige vorstenhuis, door een vijandig bod in handen valt van de heren Albrecht en Moberg. En dan heb ik het nog niet eens over de verarming van onze binnensteden waar de lokale middenstand steeds vaker het onderspit delft, zodat we straks allemaal geketend zijn aan Grote Ketens. Alleen al daarom verdient deze uw onderdaan een mooi lintje, Ridder in de orde van het Grootkruis of zo, want als hij GELD zou willen verdienen was-ie voorwaar geen wijnwinkel begonnen, maar eerder een Bank of z’n eigen Geloof, want een mens wil altijd iets hebben om in te geloven; geld of een goeroe.
Lieve Koningin, ik hoop dat als u dit stukje onder ogen krijgt u wilt overwegen mij alsnog te ridderen. En doet u er dan ook een lintje bij voor mijn vrouw, want die werkt ook heel hard en probeert ons dochtertje positief gedrag bij te brengen ondanks alle rotzooi in deze wereld. Bovendien is ze heel erg eerlijk, soms zelfs tè… En ze heeft al die jaren dit stukje gecorrigeerd. Dus…

Uw toegenegen Jack