Lekker makkelijk

‘Ach, dat mag je wel weten’, zei hij nonchalant.
‘Kijk maar uit, straks schrijf ik ‘t nog op?’, waarschuwde Jack.
‘Ach, je mag ‘t wel weten’, herhaalde hij. Z’n blik dwaalde over het landschap om hem heen. Ze reden richting Egmond en ter hoogte van de bunkers vroeg hij: ‘Wat gebeurt er eigenlijk met die bunkers?’
‘Dus het was je eigen broer?, hield Jack hem bij de les.
‘Ja, die dooie lul ging er uiteindelijk met m’n vrouw vandoor’. Hij haalde zijn schouders op. ‘Ach, tis allemaal zo lang geleden’
‘Dus je ziet hem nooit meer, mag ik aannemen?’
‘Jawel hoor’, zei hij luchtig. ‘Net na die breuk even niet, maar al heel gauw weer wel. Ik heb een dochter bij haar, dus ja… We trokken altijd met z’n drietjes op. Alles deden we samen. Totdat die twee zonodig voor zichzelf moesten beginnen’. Hij maakte een wegwerp gebaar door zijn hand even van het stuur te halen. ‘Tis allemaal zo lang geleden’
‘En je dochter, zie je die nog wel eens?’, hield Jack de score bij.
‘Jazeker. En m’n broer heeft ook een dochter bij haar. Die meiden zijn nu eind twintig en de allerbeste vriendinnen. Eigenlijk zijn we allemaal weer vrienden. En mijn huidige vrouw hoort daar ook bij’
‘A family affair’, monkelde Jack.
‘Alles is beter zo’, zei hij. Hij herschikte zijn achteruitkijkspiegel als om het verleden bij te stellen. ‘Ik was weer vrij man en mijn broer was goed voor mijn dochter. Dat heb ik hem ook gezegd toen. Ik zei, ik vind alles best, maar ik breek je benen als je mijn dochter slecht behandelt. Maar dat deed-ie niet, dus…’
‘Ik weet niet hoe ik zou reageren’, bedacht Jack zich hardop. ‘Je eigen broer…’
‘Boos worden heeft geen zin’, wist de ander. En over geld heb ik ook geen soesa gemaakt’. De zon scheen links en rechts over de weilanden. De weg was helemaal voor henzelf. ‘Zal ik je eens wat zeggen’ In de verte doemde de Egmondse bebouwing op. ‘Mijn broer is een heel huiselijk type. Altijd geweest. Het liefst doet hij klusjes in en om het huis. Ze bezitten een stulp in Frankrijk en daar is hij ook altijd in de weer. En wij, mijn huidige vrouw en ik, kunnen er ook steeds terecht. En daar hoeven wij dan niks anders te doen dat te genieten’ Het eerste stoplicht zat meteen mee en het tweede ook al. ‘Tis echt heel makkelijk, zo’n broer’, besloot hij.