Jan Wolkers

Niet iedereen vond het nodig dat de uitvaart van Jan Wolkers ‘live’ werd uitgezonden op de televisie, vernam hij in zijn omgeving. Maar als dat voor André Hazes en voor leden van ons aller vorstenhuis wel gebeurt, waarom dan niet voor Jan Wolkers, kun je je ook afvragen. Zelf heeft Jack er niet naar gekeken (geen tijd), maar ‘s avonds zapte hij zo hier en daar wat flarden van de begrafenisplechtigheid bijeen. En steeds waren dat momenten van grappige overpeinzingen en vrolijke herinneringen.
De boeken van Jan Wolkers hebben veel invloed gehad op Jack’s generatie. Als kind van je tijd viel daar nauwelijks aan te ontkomen. Dat mag blijken uit de volgende gebeurtenis…
We schrijven 1965 of daaromtrent en sexueel experimenteerde de jeugd van Nederland er lustig op los, zo ook de protagonist van dit verhaal. Hij was met een meisje naar Bergen aan Zee gereden om er een avondlijke strandwandeling te maken. Ach ja, bevangen door onstuimige hormonen verzin je wel eens wat. Hoe het meisje heette, kan hij zich niet meer herinneren. Wel dat ze nogal dik was en lekker warm. Het was al september, de dagen begonnen te korten en uit zee kwam een kille nevel opzetten. Maar zij tweeën lagen op en onder een jas in een kuil tegen de duinenrij aan en lieten de mist over zich heen trekken. Inmiddels was alle kleding los en zijn handen zaten overal op haar lichaam alsof hij er zelf geen controle meer over had. Voor het meisje ging het allemaal veel te snel en ze probeerde hem voorzichtig tegen te houden. Althans, soms wel en dan weer niet en dat alles onder het motto: Niet Doen Het Is Zo Lekker. Steeds verder gingen zijn handtastelijkheden totdat hij uiteindelijk doordrong tot haar Roos Van Vlees en zijn vingers zonder omhaal naar binnen wilden in hun opgewonden zoektocht. Dat was het moment voor het meisje om “Stop” te roepen. Met zijn hand er nog tussen, sloot ze haar dijen, ging ineens rechtop zitten en begon haar kleren te ordenen. En met een geknepen stem verweet ze hem : “Heb je soms een boek gelezen van Jan Wolkers?”. Dat is-ie toen meteen gaan doen…