Hier ligt Jack

Jac. de Feyter

Op de vraag: “Wat-wil-je-worden?”, heeft hij z’n hele leven geen antwoord geweten. Nou ja, vroeger wilde hij graag een beroemd schrijver worden. Maar schrijven is feitelijk geen vak, weet hij nu. Dat doe omdat je het niet kunt laten. De meeste schrijvers die van hun hobby een beroep weten te maken produceren in hun hele leven slechts een enkel boek en al hunnie andere boeken en bezigheden breien ze daar omheen… Dat heet dan hun vak! Goed.
Hijzelf heeft altijd beter geweten wat hij NIET wilde- dan wat hij wel wilde worden. Zo wilde hij bijvoorbeeld niet iets worden wat hij z’n hele leven zou moeten blijven doen… En vooral nooit, nee nooit, mag hij iemand worden die al op maandag begint uit te zien naar het week-end, of iemand die direct na de vacantie alweer de volgende begint te plannen.
Dit nooit: er jonger uit willen zien dan je eigenlijke leeftijd door je â??coolâ?? te kleden . En vooral wil hij geen sportieveling worden. Hij is aktief genoeg van zichzelf en dus geen gejog, golf, tennis, fitness of anderszins vermoeiend gedoe. Ook wil hij niet iemand worden die voor alles een korting-kaart gebruikt en op de hoogte is van alle financiele voordelen aangaande het 55-plusserschap. Bij de kapper staat hij erop de volle mep te betalen voor het knippen van die paar haren die hem nog resten. Niks senioren-korting
Hij heeft zichzelf beloofd dat hij niet iemand zal worden die meer van apparaten houdt dan van mensen, zo iemand die alles van auto’s, computers en mobiele telefonie afweet maar de gebruiksaanwijzing van z’n medemens ongelezen laat.
Alstublieft, schiet hem af, stop hem in een kamp of schakel hem op een andere manier uit zodra hij begint te zeuren over kwalen en pijntjes. En als-ie dan op het eind van zijn lieve-leven er stilletjes tussenuit geknepen is en begraven wordt op het kleine kerkhof van Driehuizen (N.H.) met uitzicht op de Eilandpolder, schijf dan met een spuitbus op zijn grafsteen: Hier ligt Jack! Dit is z’n vak.