Bierkade

Om de herinrichting van de Bierkade is veel te doen. Zoals veel ‘herinrichting’ ziet het resultaat er nogal braaf uit. Er is artistiek plaveisel gebruikt waarin een paar keurige kastanjebomen zijn gepland. Tussen de bomen zijn bankjes geplaatst waarop je kunt gaan zitten. Dat doet-ie.
Als planologen zich over een herinrichting buigen worden er eerst tekeningen en maquettes gemaakt van hun plannen. In die mooi-weer bedenksels zijn steevast wat bankjes en boompjes ingebracht. En om dat alles nog meer op te leuken zitten er ook alvast poppetjes op die bankjes naar elkaar te lachen. De straten zijn ingekleurd met de blije bewoners van de nieuwe wijk, het beloofde stadsdeel of, in het onderhavige geval, de flaneurs op de heringerichte Bierkade.
Als Jack daar zit is het weer net zo mooi als op die wervende plaatjes; niet al te uitbundig warm, een lucht vol schapenwolkjes en een lichte bries. In het water drijft een koord met gele ballen om de boten van de kade weg te houden. In vijf talen wordt verwezen naar een informatienummer om te vragen waar je wél kunt afmeren. Er wordt ook gewaarschuwd om niet te zwemmen, vanwege ‘onderwater obstakels’. Een paar futen negeren die waarschuwing en duiken hier en daar naar voedsel. Ze zijn op weg naar de overkant van het kanaal. Een plezierjachtje vaart voorbij. Het bootje heet De Dolfijn en is niet meer dan een drijvende huiskamer. Aan dek staat een vrouw met een videocamera. Ze filmt de boten aan het Zeglis, de Accijnstoren en de mooie gevels van de Bierkade. Ze filmt de man die daar op een bankje zit met een kladblok op schoot en die terugkijkt. Een man die voorheen op de vlonder achter de Accijnstoren zat met zijn rug tegen haar eeuwenoude steentjes, als hij even alleen en uit het zicht wilde zijn. Maar die vlonder daar is geschrapt bij de herinrichting en nu is hij veroordeeld tot het bankje. Veroordeeld om plaats te nemen in dat brave decor. Voer voor planologen, voelt hij zich. Enfin, het weer is niet onaardig vandaag.