Privé
Tijdens ons taaluurtje bevond mijn taalcoördinator zich in de bibliotheek. Hij heeft mijn taalmaat aan mij gekoppeld. We worstelden net door een stukje tekst.
Alles goed?’ informeerde hij. Meestal zeg je dan ‘Jawel, met jou ook?’ Want als het slecht gaat zit niemand te wachten op eerlijkheid. Hooguit zeg je dan ‘kan beter’. Een juist antwoord wordt niet op prijs gesteld bij vage kennissen. Feitelijk is het onderdeel van een groet.
In Amerika hoorde ik ooit iemand zeggen: ‘I hate to see you go’. “Ik haat het om je te zien gaan.” Dat is nogal niet wat. Bedoeld werd ‘tot kijk’. Meer niet. Het is even wennen aan dergelijke omgangsvormen in een vreemd land. Zeker voor een nieuwkomer.
Een meisje uit Indonesië, net aangekomen in ons land, kreeg een voorstel om samen met een jongen huiswerk te gaan maken. ’Zullen we samen huiswerk maken?’
Ze vroeg me of ze dat kon doen. Had die jongen geen bijbedoelingen met dat voorstel. Ik probeerde haar uit te leggen, dat zoiets best mogelijk was en zo’n voorstel niet verder ging dan ze zelf wilde dat het ging.
Dat was nieuw voor haar, omdat in haar land de omgang tussen mannen en vrouwen anders verliep. Daar was een strikte scheiding tussen de beide seksen normaal. Daar wordt een simpel huiswerkvoorstel een soort huwelijksaanzoek. Hoe ingewikkeld kan het zijn.
Ik vertelde mijn coördinator over van mijn column in dit blad. Dat bracht hem ertoe, nadat hij mijn bijdrage had opgezocht, om bij de volgende ontmoeting bezorgd te informeren of ik mijn taalmaat op de hoogte had gebracht van mijn schriftelijke uitspattingen. ‘Ja, ik heb hem verteld dat ik schrijf over onze avonturen. Dat stelde hem enigszins gerust. Maar hij bleef licht achterdochtig. Wordt daarmee geen inbreuk gemaakt op iemands privacy bleef in zijn achterhoofd hangen.
Dit dilemma kom ik vaker tegen, dat mensen dichtklappen zodra ze weten dat ze in mijn schrijfsels kunnen voorkomen. Het tegendeel gebeurt ook, dat sommigen denken kopij te moeten aanleveren voor mijn geschrift door een sterk verhaal op te hangen. Doe maar niet, ik bedenk zelf wel wat.
Jack de Feyter
www.nul72.nl