Zweigelt
Mocht u mogelijkerwijs, zoals ondergetekende, in Wenen terechtkomen, dan kunt u op zoek gaan naar een flesje Zweigelt. Dit is een rode wijn uit Oostenrijk. De witte Oostenrijker heet Grüner Veltliner. Hier wel bekend en al eens genoemd in een eerdere column op deze plek. Met de rode wijn willen we inspelen op herfstgerechten zoals boerenkool en andere stampotten.
Ze zaten in Café Central, een hotspot midden in Wenen. Dit café is een absolute ‘must’ voor elke toerist, vandaar de immense rij voor de deur en het oponthoud vanwege de QR-code op de app die iedereen braaf tevoorschijn toverde. Geen geklaag en eigenzinnige tegenwerpingen. Gewoon doen wat van je gevraagd wordt. Punt uit.
Eenmaal binnen en gezeten bestelden ze een schnitzel zo groot als een bord en daarbij de Zweigelt van Hannes Reeh, een Andauer 2018 uit Burgenland, trocken. Pas op, dit laatste moet vermeld zijn omdat er nog wel eens zoete wijn tussendoor glipt in deze contreien. Niet altijd, maar over het algemeen is het zo: hoe minder alcohol hoe zoeter.
In het onderhavige geval moet de gezondheid even in de ‘wacht’. Alcohol is een ondersteuning van de smaak en alcoholvrije wijn is vaak laf en vlak. Sorry, het is niet anders.
De gekozen Zweigelt deed het goed bij de schnitzel; voldoende tegenwicht, mooi zacht, kruidig, veel zwart fruit en een licht rokerige ondertoon. Zou ook een prima keuze zijn bij wild, waarvoor het nu de tijd van het jaar is.
De wijngaarden liggen dus in Burgenland, waar de beroemde Neusiedlersee te vinden is. De Andauers hebben een zonnig karakter, houden van gezelschap en zijn op goede bodem verwekt. Zowel de mensen als de wijnen, staat er op de fles te lezen. Laten we daar maar vanuit gaan.
Na afloop van de maaltijd bestelden ze een punt sachertorte, net zo traditioneel als de inrichting van het café waar ze zaten, als de jurk van Sissi en de Lipizzaner Hofreitschule. Een barokke stad met nogal wat overdaad voor een nuchtere Noordhollander. Soit.