Van Toen en Nu (slot)
Doodstil zocht hij zijn kleren bijeen en glipte weg door de deur. Op de duistere overloop kleedde hij zich aan, waarna hij op de tast zijn weg zocht naar beneden. De oma-stoel in de keuken was leeg. Ver weg hoorde hij de Waagtoren klingelen en hij meende drie slagen op te vangen. Toen hij bijna de keuken achter zich had gelaten was het alsof z’n hart werd losgesneden van zijn spieren en in z’n maag plonsde. Verstijfd hield hij de deurkruk in zijn handen. ‘Waarr- ga-je-naarr-toe?’, rolde het krom en krakend vanuit de vogelkooi op hem toe. ‘Waarr-ga-je-naarr-toe?’, riep Dolly hem terug. Het was een zin zonder intonatie en eigenlijk geen vraag.
‘Stil. Hou je kop, stom beest!’ siste hij. Hij stoof de deur door, de trap af naar beneden, waarbij hij werd achtervolgd door dat krassende zinnetje met die rollende ‘r’ van de nu ineens wél pratende parkiet. Dus toch, dacht hij grinnikend, terwijl hij de voordeur achter zich dichttrok. Hij stond op straat. Het regende nog steeds of het regende weer. Sluiers water dreven door De Langestraat, die zich in heel z’n onbenullige leegte voor hem uitstrekte.
‘Waarr-ga-je-naarr-toe’, deed hij de vogel na. Hij wist het niet. Er was alleen het verlangen om iets van zijn leven te maken. En dat zou hij gaan doen. Ooit… Op een dag… Zeer binnenkort… Hij zou weggaan uit dit gat en de wijde wereld in trekken. Hij wist het zeker en uiteindelijk is dat ook gebeurd. Z’n nieuwsgierigheid heeft hem in de verste uithoeken van deze aardbol gebracht. Meestal alleen en soms met iemand anders. Met die avonturen zou je menig krantenkolommetje kunnen vullen. Maar dat klinkt dan weer als iemand die zegt: ‘Ik zou een boek kunnen schrijven over mijn leven’, en het dan bij die woorden laat. Of het, nog erger, wel opschrijft en daar een ander mee lastig valt.
‘Waarr-ga-je-naarr-toe?’, sprak hij de parkiet na in die natte Alkmaarse nacht. En het antwoord is: terug naar de spiegel uit de eerste afleveringen van deze vertelling. Terug naar vrouw en kind om met hen de feestdagen door te brengen en onder de kerstboom bij te komen van dit verhaal, want al die verhalen zijn, echt wel, gemakkelijker gelezen dan geschreven…