Graf (slot)

GRAF (slot)

Daar staande voor het graf van zijn vader (zie vorig stukje) kwam Jack tot de volgende ‘alleenspraak’.
‘Je kleindochter is nu alweer twaalf jaar en heel af en toe, vooral als ze merkt dat ik je mis, heeft ze het nog wel eens over je, ook een beetje om me te troosten. Wat dat aangaat lijkt ze veel op haar opa; net zo’n sociaal wezen. Maar eerlijk gezegd kent ze je nu alleen nog van de filmpjes die we af en toe draaien en niet meer van het ‘echie’. Dat vond je ook het ergst, toen duidelijk werd dat je naar de eeuwige jachtvelden zou afreizen. ‘Nu zie ik haar niet meer opgroeien’, merkte je spijtig op.
Verder is het in de Grote Wereld nog steeds een zooitje. Er is een oorlog gaande om vrede te brengen. Wat is dat voor malle redenering. Over wat goed&slecht is, heerst meer dan ooit verwarring en iedereen heeft zo z’n eigen uitleg. Daar zou jij ook een mening over gehad hebben, een mening vanuit een groot rechtvaardigheidsgevoel waaraan niet te tornen viel. ‘Ja jongen, dat is allemaal politiek’, zou je gezegd hebben en het woord politiek zou er tamelijk misprijzend uitgekomen zijn.
Hier dichtbij gaat gebouwd worden. Het nieuwe AZ-stadion is bijna klaar en waar het oude stond zal een woonwijk verrijzen. Elke vierkante meter moet bebouwd worden, vindt het stadsbestuur, in hun jacht op bouwleges, woonlasten en parkeergelden.
De laatste tijd heb ik het goddank niet meer zo druk als vorige jaar. Ik dreig een slaaf te worden van m’n eigen ambities. Rustig aan, zou jij zeggen. En dan vertelde je steevast dat verhaal van die man bij de N.S. die je kende en die promotie maakte en uiteindelijk toch weer liever terugging naar zijn oude functie omdat hij niet gelukkig was in zijn nieuwe baan. Wat dat aangaat verschilden we nogal. Maar toch kon je altijd goed met dat verschil omgaan, want je veroordeelde het nooit. Wat heet, vaak was je maar al te trots op me …’