Damascus

En terwijl hij daarheen op weg was, geschiedde het, toen hij Damascus naderde, dat een plotseling licht uit de hemel hem omstraalde, en ter aarde gevallen hoorde hij een stem zeggen: “Saul, Saul, waarom vervolgt gij mij”. En hij zei: “Wie bent u, Heer?” En hij zei: “Ik ben Jezus, die gij vervolgt. Maar sta op en ga de stad binnen en daar zal u gezegd worden wat u moet doen”.
Handelingen 9, vers 3.
Als u dit leest is Jack net als Saulus (die na dit voorval Paulus ging heten en een ander mens werd) ook op weg naar Damascus en de vraag komt onwillekeurig op of hij ook als iemand anders terugkomt. Niet dat hij ontevreden is met zichzelf, maar soms denkt een mens wel eens wat huist er nog meer in me dat ik niet ken. Jezelf in een vreemde omgeving neerzetten helpt die ontdekkingstocht goed op gang. Dus vooruit, de poorten van Damascus door…
Hij gaat daar zijn geleerde broer (kunstschilder/archeoloog/arabist) opzoeken die in de hoofdstad van Syrië een schilderijententoonstelling houdt. Zijn broer is bovendien reisleider van groepen toeristen die dit land tussen de Eufraat en de Tigris aandoen en dus zal hij wel veel oude gebouwen en kunstvoorwerpen te zien krijgen. Dat zal hij allemaal laten gebeuren, maar tussen de bedrijven door hoopt hij ook nog een paar MENSEN tegen te komen en wat Syrische gerechten te ontdekken. Hij heeft van horen zeggen dat de Libanese keuken de absolute top is in het Midden Oosten, kort daarop gevolgd door die van Syrie«. Gelukkig is zijn schoonzusje daar ook, een bourgondisch tiep waar je heerlijk mee kunt pimpelen en kletsen over lekker eten. En niet alleen kletsen…
Maar het meest magische moment zal zijn als hij door De-Straat-Die-De-Rechte-Heet loopt. Van alle bijbelvertellingen thuis is die naam hem altijd bijgebleven omdat hij deed denken aan onbereikbare oorden en voorbije tijden. Volgens zijn broer bestaat die straat nog steeds en over enkele dagen zal hij er zelf te vinden zijn, net als Paulus die daar ten huize van Judas een zekere Ananias ontmoette die hem van zijn ‘blindheid’ genas. Echt een prachtig verhaal, dat hij voor het eerst sinds z’n kindertijd weer eens heeft gelezen en nu met-andere-ogen.