City Kid 1

Terug naar de natuur, heette een stroming in de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw. Het betekende, dat veel stadse jeugd van die dagen, al of niet behept met hippe ideeën, op het platteland ging wonen en zich daar de dorpse gewoontes probeerde eigen te maken. Zo ook de verteller van dit verhaal, die met kind en toenmalige echtgenote neerstreek in Zuid Schermer, een boerendorp onder de rook van Alkmaar. Hij was kersvers uit Amerika teruggekeerd met zijn zwangere vrouw en er moest ‘gewoond’, en wel per direct. Dat viel nog helemaal niet mee. Geld was er niet en binnen afzienbare tijd wél een kind. Samen met zijn vader, zorgzaam als altijd, struinde hij de omgeving af, om op een dag in Zuid Schermer te belanden. Daar stond het Zwarte Kerkje leeg; het gras tot kniehoogte, een verwaarloosd oprijpad en hier en daar een scheve dakpan. Ziedaar de staat waarin het Zwarte Kerkje verkeerde. Ze liepen er omheen en zagen dat het woongedeelte leeg stond. Het kerkje was gebouwd als een stolpboerderij. Dat wil zeggen, het voorste gedeelte diende als woonruimte en daar waar in een boerderij de koeien staan, zaten hier de kerkgangers. Na enig vragen in de omgeving werd duidelijk dat er nog ergens een kerkeraad functioneerde en na doorvragen, en ook om de vaart in deze vertelling houden, kwamen ze uiteindelijk via diezelfde kerkeraad in het kerkje terecht.
Huur hoefden ze niet te betalen, maar wel moest het gras gemaaid, het oprijpad geschoond en de dakpannen worden recht gelegd. Op zich een ideale situatie, ware het niet dat hij alweer een poos geleden het geloof in God had afgezworen en nu ineens in een kerk woonde, waar eens in de zoveel weken nog een dienst gehouden werd en hij, ook als betaling van de huur, het kerkorgel moest bedienen. (Wordt vervolgd)