Oorlog & Vrede

De oorlog is voorbij. In historische zin zal het altijd een keerpunt blijven in onze geschiedenis; het begin van de Europese eenwording. Uitvergroot was het in zekere zin een burgeroorlog met alle verschrikkingen van dien; verraad, rassenzuiveringen en massamoord. Bedenk iets ergs en het gebeurde… en dan in het kwadraat.
Maar toch, de oorlog is voorbij en als we niet willen dat zoiets nog eens gebeurt kunnen we ons maar beter druk maken over het onrecht van nu.
Laatst las hij een klein berichtje in de kantlijn van de krant, zo’n onbeduidend plekje waar je al gauw overheen kijkt. Daarin werd melding gemaakt van het feit dat Israelische soldaten een Palestijns jochie hadden vastgebonden op de motorkap van hun jeep om zichzelf tegen stenengooiers te beschermen. Op zich is dat vastbinden al erg genoeg, zou je denken. Maar nee, want wat ze gedaan hadden was sinds 2002 bij wet verboden en dus waren ze in overtreding. Stel je voor, er moet een wet gemaakt worden om het vastbinden van kinderen op een motorkap te verbieden… Daar heeft ieder weldenkend mens geen wet voor nodig, zou je hopen.
Hij beseft dat dit een gevoelig onderwerp is, want voor je het weet schrijf je zomaar een ‘anti-Israël’ stukje. Misschien pleit het dan in zijn voordeel dat zijn vader en moeder in de oorlog logies hebben gegeven aan twee joodse dames. Dat deden ze omdat zijn ouders gelovige mensen waren en omdat ze vonden dat je niet alleen op zondag in God moet geloven.
Dat van die onderduikers heeft-ie niet maar even verzonnen om stoer te doen, want dat schijnt namelijk ook te gebeuren. Er leven nog altijd mensen (maar de spoeling wordt dun) in zijn geboortedorp Zuid Scharwoude die deze feiten kunnen bevestigen. En zijn moeder, toch al zenuwachtig van inborst, heeft aan die oorlogsperiode allerlei vreemde angsten overgehouden. Als zijn ouders toen waren gesnapt was de hele familie afgevoerd en was dit stukje, waarin hij het wil opnemen voor een Palestijns jochie, nooit geschreven. Toch bizar…